داستان یک طلاق صوری و تبعات آن.
اردوان از بی کسی پرتو استفاده می کنه و وقتی جواب منفی به خواستگاریش می ده بهش تجاوز می کنه و می خواد به زور باهاش ازدواج کنه ولی پرتو…
بعد از خواستگاری کردن شب تماس می گیره میگه میخوام ببینمت
دختره میگه وضعم مناسب نیست
میگه میخوام وضع نامناسبت و ببینم.
به اجبار تماسش را پاسخ دادم.
ـ الو.
ـ به سلام بانو. بالاخره جواب بنده ی حقیر و دادین؟!
سکوت کرده بودم، حرفی برای گفتن نداشتم.
ـ بزن رو تصویر.
به تابی که تنم بود، نگاه کردم و لعنتی آرامی گفتم، از این به بعد شب ها موقع خواب باید با بلوز یقه اسکی به رخت خواب می رفتم.
ـ پرتو شنیدی؟ گفتم بزن رو تصویر.
ـ آخه من الان اومدم تو تختم، می خوام بخوابم سر و وضعم مناسب نیست.
صدای خنده اش از پشت گوشی هم عصبیم می کرد.
ـ بزن رو تصویر تا سر و وضع نامناسبت و هم ببینم.
پوفی کشیدم و برای خلاصی از این تماس، به خواسته اش عمل کردم.
با رکابی در بالکن اتاقش ایستاده بود و با دیدن تصویرم کام عمیقی از سیگار لای انگشتانش گرفت.
ـ این بود سر و وضع نامناسبت؟!
برق چشمانش از دگرگونی حالش خبر می داد و اما من با هر بار دیدن این برق نگاه یاد آن روز
جاوزش می افتم.
برای فرار از جواب دادن به سوالش گفتم:
ـ نمی دونستم سیگار هم می کشی؟
به سیگار لای انگشتانش نگاهی کرد و گفت:
ـ نه همیشه، فقط این مدته که ازت دور بودم و الان که دارم نگاهت می کنم و ندارمت.
باز هم به غیر از سکوت حرفی برای گفتن نداشتم.
ـ پاشو بشین رو تخت.
ـ هان؟!
ـ پاشو بشین رو تخت تا بگم چی می خوام.
زیر لب دیوانه ای نثارش کردم که شنید.
ـ دیوونه ام خودتی.
ـ خوب بیا نشستم.
ـ حالا همه ی موهاتو بریز یه طرفه روی یه شونه ات.
اردوان که چشمان گرد شده ام را دید، گفت:
ـ ازت نخواستم اتم بشکافی که این جوری نگام می کنی.
بعد هم سیگارش را به دست دیگرش داد و گوشی را در دست دیگرش گرفت.
ـ زود باش تا خودم نیومدم
