سرگذشت مردی که در سن نوزده سالگی مجبور شد با زنی بیست و پنج ساله ازدواج کنه چون فکر می کرد جنین توی شکمش بچه‌ی خودشه.
تا وقتی خودت به خودت ایمان نداری و به خودت احترام نمی ذاری نمی تونی این انتظار رو از هیچ کس داشته باشی.
دیگری که باید با آن کنار می آمد این بود که بچه‌های این خانه مادری دارند که نه نامش رهاست و نه شکل و قیافه اش شبیه او. او تنها مهمان این خانه است که تاریخ رفتنش هنوز مشخص نشده. با چند نفس عمیق بغضش را پس فرستاد. باید می خوابید، عمیق و طولانی. آن قدر طولانی که آنچه دیده و شنیده را فراموش کند و آنقدر عمیق که یادش برود همسرش حضور او را به رسمیت نمی‌شناسد.
یک ساعتی می شد که رها اتاق را ترک کرده بود. از همان لحظه که او رفت، بالشی روی زمین انداخت و خودش را روی فرش کوچک وسط اتاق، پهن کرد. آرتین آرام و معصومانه خوابیده
